Pfeiffer's klierkoorts late effecten en ervaringen
Abonneer je gratis op mijn WhatsApp-kanaal en ontdek meer over leven met pijn
Epstein-Barr en zijn gedrag
Van “milde” tot “ernstige” kuren, de EBV biedt ook een divers scala aan aandoeningen. Helaas kun je je ziekte niet kiezen en moet je ermee leven en ermee omgaan. Ongeveer 90 procent van de mensen raakt tijdens zijn leven besmet met de ziekte Epstein-Barr-virus, vaak in de kindertijd (eerder de betere optie). Als klein kind blijf je meestal gespaard van vervelende klachten, maar dit verandert naarmate je ouder wordt. Iedereen die het virus ‘later’ oploopt, lijdt meestal aan ‘infectieuze mononucleosis’. Het individuele verloop is niet te voorspellen, en nog minder Gevolgen van het Epstein-Barr-virus op de lange termijn. Dit laatste kan zelfs leiden tot blijvende arbeidsongeschiktheid en komt helaas veel te zelden voor in het publieke discours over deze ziekte. Een kijkje in de mijne Bloggen toont mijn persoonlijke problemen met de langetermijneffecten van EBV.
Belangrijk: De informatie op deze pagina heeft betrekking op mijn persoonlijke ervaringen met EBV en is door mijzelf onderzocht. Ze vervangen een consult bij een arts niet en dienen alleen om een beter begrip te geven aan chronisch zieke patiënten die last hebben van de gevolgen op de lange termijn.
Hoe manifesteert Pfeiffer-klierkoorts zich als een acute ziekte?
De Pfeiffer-klierkoorts shows symptomen zoals koorts, hevige pijn in het lichaam, verlies van eetlust, extreme vermoeidheid of uitputting (geen kracht meer), keelpijn, pijn in het hele lichaam, hoofdpijn, gezwollen lymfeklieren in de nek en oksels. Voor mij voelde het als een ernstige griepachtige infectie die met het uur erger werd. Ik had alle bovengenoemde symptomen. Velen van hen bleven tot op de dag van vandaag bestaan en stelden nieuwe diagnoses - gevolgen op de lange termijn! Om dit te behandelen, te verdragen of mijn welzijn te verbeteren, gebruik ik verschillende soorten AIDS.
Wat is de oorzaak van Pfeiffer-klierkoorts?
Sinds de Kussende ziekte Het lijkt erg op griep, maar wordt niet eens in alle gevallen herkend. Als dat zo is, zoals bij mij, helpt het eerlijk gezegd niet echt (behalve dat je anderen kunt beschermen). Tijdens de acute fase met koorts etc. kun je het beste alleen in de slaapkamer blijven en proberen alles uit te zweten. Het nachtelijk zweten was bij mij enorm. Alleen deze acute ziekte wordt behandeld, bijvoorbeeld met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals paracetamol en ibuprofen. Antibiotica moeten over het algemeen worden vermeden, tenzij er ook een bacteriële infectie (bijvoorbeeld streptokokken) optreedt. Dit komt echter zelden voor: ongeveer 10 procent van de mensen lijdt aan Pfeiffer-klierkoorts.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer gediagnosticeerd?
Eerst en vooral heb je een bloedtest nodig EBV-antilichamen bepaald worden (type IgG). Geen enkele arts kan met het blote oog zien of u de kussenziekte heeft of niet. Het gewone Epstein, zoals ik het virus liefkozend noem, is een DNA-virus uit de menselijke herpesvirusfamilie (HHV-4). Het is bekend dat ze voor iedereen leuk zijn (je kunt maar beter nu aan mijn sarcasme wennen). Indien vermoed Pfeiffer-klierkoorts Een diagnostische verduidelijking is mogelijk met behulp van de volgende laboratoriumtests: snelle klierkoortstest; Detectie van antilichamen tegen viraal EBV-capside-antigeen (VCA) van het IgG- en IgM-type; EBV-immunoblot (opheldering van onduidelijke acute of chronische EBV-infecties); Om acute infectie aan te tonen: EBV-PCR.
